De levenslessen van voormalig Merford-directeur Adrienne Vertooren

Hoe is het om een vader te hebben die een groot bedrijf leidt? En hoe is het om in zijn voetsporen te treden en zijn taak als directeur over te nemen? Van 2012 tot 2019 was Adrienne Vertooren algemeen directeur van Merford, als opvolger van haar vader. Twee jaar na haar vertrek spreken we Vertooren over haar jaren als algemeen directeur, de aanloop die ze naar deze positie nam en haar huidige bezigheden.

Jeugd

‘Wat me het meest is bijgebleven aan mijn kindertijd, is de manier waarop mijn vader zijn werk kon ‘uitzetten’ wanneer hij bij ons was. Ik herinner me dat hij mij op mooie zomeravonden na het werk meenam naar natuurbad De Donk, op loopafstand van ons oude huis in Hoornaar, de plek waar ik opgroeide. Er werd met geen woord over Merford of de voorbije werkdag gesproken. Hij was er dan echt voor mij, mijn broers en zus. Nu ik daar als volwassene aan terugdenk, vind ik dat best wel bijzonder.’ Adrienne Vertooren koestert mooie herinneringen aan haar jeugd, hoewel het gezinsleven niet bepaald doorsnee was. Haar vader was hard aan de weg aan het timmeren om het bedrijf, dat hij halverwege de jaren ‘80 kocht, succesvol te maken.

Afdeling administratie

In haar tienerjaren groeide de nieuwsgierigheid naar het bedrijf van haar vader. Dat werd opgemerkt, en dus kreeg ze wat klusjes. ‘Ik herinner me dat ik, toen ik een jaar of dertien was, de verjaardagen van alle werknemers in de agenda van mijn vader mocht zetten. Vanaf mijn zeventiende kon ik op de afdeling administratie wat taken verrichten. Zo leverde ik de post af bij alle collega’s.’

Dezelfde taal

Na de middelbare school startte Vertooren aan de Erasmus Universiteit met een studie Bedrijfskunde. Haar opleiding bleef ze combineren met iedere week één tot twee dagen werken voor Merford, als assistent van haar vader. ‘We voelen elkaar goed aan. Spreken dezelfde taal. Daar had mijn vader in die tijd een hoop gemak van. Ook buiten de muren van Merford, tijdens verjaardagen bijvoorbeeld, waren wij vaak degenen die het niet konden laten om over het bedrijf te praten. Nu nog steeds trouwens.’

 

'Ik beleef het meeste plezier aan het opbouwen van iets. Stapje voor stapje dichter bij je doel komen. Die processen vind ik geweldig.’

 

Met haar diploma op zak werkte Vertooren enkele jaren bij verschillende bedrijven in met name commerciële functies. ‘Ik kreeg een uitdaging voorgeschoteld en daar ging ik vol enthousiasme mee aan de slag. Ik beleef het meeste plezier aan het opbouwen van iets. Stapje voor stapje dichter bij je doel komen. Die processen vind ik geweldig.’
 

Opvolger

In 2007 werd ze benaderd door Daan Potters, directeur van toenmalig Merford-onderdeel Cabins. Potters was op zoek naar een commercieel medewerker en vroeg Vertooren, die daar wel interesse in had. In die tijd was Merford Cabins in Groot Ammers gevestigd. Ze combineerde haar nieuwe functie bij Merford Cabins met opnieuw een rol als assistent van haar vader, door tussen Groot-Ammers en Gorinchem te pendelen. In 2008 moest Harry Vertooren, uitgerekend in een periode dat de nieuwbouw van het pand in Gorinchem vorm kreeg, enige tijd een stap terug doen vanwege gezondheidsproblemen. Zijn dochter sprong bij en kreeg zodoende verantwoordelijkheden die volledig nieuw, maar bijzonder leerzaam waren.

Harry Vertooren nam in 2009 het besluit een stap terug te doen. In een zoektocht naar een opvolger binnen de familie, besloten Harry Vertooren en zijn kinderen dat Adrienne dit zou worden. Ze stemde toe, maar wilde wel wachten tot haar dertigste. Een principekwestie waar de andere familieleden begrip voor hadden. Ook haar vader, die om die reden nog tot 2012 algemeen directeur bleef.

Beweging

‘Ik heb veel gehad aan de jaren voor ik startte als algemeen directeur. Mijn vader nam me in heel veel, of eigenlijk in alles, mee. Toch dringt pas echt goed tot je door wat het werk als algemeen directeur inhoudt wanneer je in functie bent. We stonden als Merford voor een aantal grote uitdagingen. We zijn en staan te boek als innovatief bedrijf, en dus moesten we in beweging blijven. Ik heb mooie trajecten mogen leiden, maar ook moeilijke keuzes moeten maken. Dat was niet altijd eenvoudig, maar de gezondheid van het bedrijf was altijd de belangrijkste drijfveer. Zo hoort het ook te werken.’

 

'Ik heb mooie trajecten mogen leiden, maar ook moeilijke keuzes moeten maken. Dat was niet altijd eenvoudig, maar de gezondheid van het bedrijf was altijd de belangrijkste drijfveer. Zo hoort het ook te werken.’


Besluit

‘In 2018 merkte ik dat het directeurschap te veel van me ging vergen. Steeds vaker nam ik mijn werk mee naar huis en lag ik wakker van incidenten of uitdagingen die ik op mijn bordje had. Het ging zelfs zo ver dat het mijn gezondheid begon te beïnvloeden. Daarnaast was de tijd rijp voor het bedrijf om aangestuurd te worden door iemand met een andere focus. In de zomer hakte ik de knoop door: binnenkort zou ik stoppen.’ Ze legde haar besluit voor aan haar vader en andere familieleden, die achter haar stonden. Met haar keuze brak ze met het idee dat ze aan moest blijven tot haar pensioen. Dat was niet in steen gebeiteld, maar wel de heersende gedachte binnen familiebedrijven.

‘Met dat ik mijn besluit genomen had kwam er een rust over me heen die ik lang niet had ervaren. Ik kon me beter afsluiten van mijn werk wanneer dat nodig was.’ In december 2018 deelde ze haar besluit met de werknemers van Merford. In de tussentijd was een opvolger gevonden, Robbert-Jan Ter Horst, die in maart 2019 zou starten.

Commissaris

Vertooren is, twee jaar na haar afzwaaien als directeur, nog altijd nauw betrokken bij Merford. Als aandeelhouder, net als haar broers en zus, maar ook als lid van de RvC van Merford. ‘Het is, en dat was het zeker kort na de overstap, een bijzondere ervaring om vanuit deze nieuwe positie bij het bedrijf betrokken te zijn. Maar mijn jaren als directeur hebben me veel gebracht, waardoor ik me goed en bekwaam voel in mijn rol als onderdeel van het controlerende orgaan.’

Kwartiermaker

Anno 2021 is Vertooren actief als zelfstandig adviseur en toezichthouder. Sinds vorig jaar bekleedt ze de functie van kwartiermaker voor het nieuw te realiseren innovatie- en afstudeercentrum in Gorinchem. Een aanzienlijk deel van haar tijd steekt ze in deze nieuwe uitdaging, waar al haar passies samenkomen. ‘Er is bij veel scholieren weinig tot geen besef van de arbeidsmarkt. Terwijl de mogelijkheden eindeloos zijn. Op dit fysieke centrum, dat binnenkort gerealiseerd gaat worden, komen leerlingen in aanraking met nieuwe technologieën waar bedrijven aan werken. Zo hopen we ze te kunnen prikkelen en op een andere manier naar hun toekomst te laten kijken.’